Çevrim İçi Türkçe Argo Sözlüğü

koltukçu

• Yüze karşı övmeyi huy edinmiş kimse
• KOLTUK (bakınız) konusunda aracılık eden kimse, muhabbet tellalı

  Kadın da bizzat hariçten tedarik ettiği bir kimse için yine bir gün veya iki gün evvel koltukçuya haber verirdi. (Ahmet Rasim, Fuhş-i Atîk)

  koltuk
• Dükkânsız esnaf; koltuğunda mal alıp satan tacir