Çevrim İçi Türkçe Argo Sözlüğü
abullabut
sıfatisim
ar.dan bozma, bozuşturma. ABULABUT, ABLAVUT biçiminde de kullanılır.
- Söz ve davranışlarında incelikten yoksun olan (kimse) –
"Öte yandan o abullabut adamın yaşamı kim bilir ne büyük sıkıntılar içindedir."
- Beceriksiz, kaba saba, yontulmamış (kimse)
Hafize - (...) On da Abullabudun Memet'ten itti mi sana yüz seksen kırk on.